Jaką psychoterapię wybrać?
Do tego zagadnienia można podejść stosując prosty podział na psychoterapię krótkoterminową lub długoterminową. Są metody psychoterapeutyczne, które oferują tylko terapię krótkoterminową, są takie które oferują oba typy.
Psychoterapia krótkoterminowa ma z góry określony czas trwania. Pacjent i psychoterapeuta ustalają czas trwania terapii lub moment jej zakończenia. Zostaje również określony jasno cel terapii. Dodatkowo w psychoterapii krótkoterminowej terapeuta może wymagać od pacjenta pracy nad sobą poza sesjami. Psychoterapia krótkoterminowa zazwyczaj koncentruje się wokół jednej trudności, problemu. Podczas terapii krótkoterminowej mamy do czynienia z sytuacją, w której nie dojdzie do gruntownych zmian w życiu pacjenta, ale raczej do diagnozy problemu i sytuacji, która może rozpocząć proces leczniczy i często ustąpienie objawów. Ze względu na ograniczony czas w psychoterapii krótkoterminowej często większą rolę odgrywają konkretne metody, techniki niż dogłębne poznanie problemu, jego źródeł i utrwalenie zmian powstałych w wyniki przepracowania problemu.
Psychoterapia długoterminowa jest formą leczenia zaburzeń emocjonalnych, leczenia zaburzeń osobowości i wynikających z tego problemów poprzez eksplorowanie nie tylko tego co o sobie wiemy czyli naszej świdomej wiedzy o nas samych ale również tego czego o sobie nie wiemy czyli nieświadomych konfliktów i dylematów, lęków, pragnień. Niestety by udało się wprowadzić i utrwalić zmiany potrzebny jest czas. Nie można z góry określić czy to będzie 3 lata czy 5. Ale przychodzi pewnien moment w terapii, w którym oboje pacjent i terapeuta zgadzają się co do tego, że można się już rozstać. Ten moment to:
- w życiu pacjenta nastąpiły pewne obiektywne, pozytywne zmiany np. ślub, urodzenie dziecka, podjęcie pracy, uniezależnienie się od rodziców, posiadanie stałego, satysfakcjonującego związku, ukończenie szkoły,
- pacjent potrafi nawiązać głębokie, ambiwalentne relacje z ludźmi,
- przeżywa siebie, innych ludzi i swoje życie jako wystarczająco dobre
- posiada plany i cele na przyszłość
- ma konfliktowy stosunek do własnej przeszłości
- sytuacje trudne są pretekstem do doświadczania własnej mocy, sprawczości.
